De stilte afgelopen zaterdagochtend was oorverdovend. Je rekent er toch een beetje op. Was speciaal vrijdag vroeg naar bed gegaan, om te voorkomen dat ik zaterdag last zou krijgen van slaaptekort.
Zaterdag beloofde een drukke dag te worden: spullen pakken, reisje naar Essen voorbereiden, auto op orde en op tijd vertrekken. Zo kon ik op tijd zijn voor het jazzfestival in de Duitse stad.
Het was een Pinkster festival, met oude en nieuwe musici kon ik de Heilige Geest over me heen laten komen. Ik verheugde me in het bijzonder op het slotconcert van John McLauglin, hij is tenslotte ook geraakt door een hogere macht… (laat zich niet voor niets Mahavishnu noemen..)
Eerst de zaterdag. Op tijd op en alles op orde brengen. Je rekent op de zaterdag voor pinkster toch een beetje op het dorp. Met wakker worden dan.
Heb helemaal niks gehoord. Me verslapen. Was dus een Luilak (beddezak).
Was natuurlijk wel op tijd voor het festival in Essen. En ben best wel begeesterd door de prachtige muziek. Natuurlijk John McLaughlin, maar vooral ook een Koreaanse zangeres. Youn Sun Nah.
Je kan haar hier zien en horen.
Was allemaal prachtig.
