“De cornona-acrisis is op zijn retour. “
“We blijven risico lopen.“
“De economie komt onder onverantwoorde druk.“
“Bedrijven vallen om.”
“Werknemers krijgen hun vakantie-uitkering niet.“
De acute problemen van de crisis lijken adequaat te worden aangepakt. Rutte trek het pak aan van crisis manager en bezorgt en passant de overheid de belangrijkste positie in jaren. ZZP’ers die, al dan niet gedwongen, jarenlang niet aan sociale zekerheid hebben bijgedragen doen plots een beroep op de overheid. De vrije jongens van (onder meer) de horeca, die doorgaans luid mopperend aan de overheidsdeur klopten, vragen nu om steun aan diezelfde deur, met miljarden. De voorvechters van liberale markteconomie lijken niet te stuiten in hun drang om de KLM te nationaliseren.
Af en toe moet ik effe zitten, biertje drinken en in mijn arm knijpen.
Gebeurt dit echt allemaal in 2020?
Mijn vakbondshart begint te groeien. Dit is het moment dat we zullen gaan zien dat het systeem niet deugd. Belangrijker nog, dit is het moment waarop we ons land duidelijk kunnen maken hoe onze economische orde moet veranderen, hoe het hierna moet gaan worden. Dat de positie van echt werk en de werknemers versterkt moet worden. Dat de financiële weging van werk een andere balans moet hebben, wet weten nu wat cruciale beroepen zijn, toch?
De vakbeweging is terecht bezig met het aanpakken van de directe, actuele gevolgen van de crisis. De subsidiëring van werkenden, nu in de eerste maanden met 90%, is mede onder druk van de FNV tot stand gekomen. In de achterkamer is veel onderhandeld, druk uitgeoefend en is langzaam maar zeker ook het gevoel van rechtvaardigheid gekanteld.
De FNV als uitstekende zaakwaarnemer!
Maar……
In de discussie die gaat over straks, over hoe we komen tot een nieuwe, rechtvaardige economische orde, blijft de FNV stil. Ze lijkt volledig in beslag genomen door de actuele problemen.
Mooi.
Maar graag vanaf 1 mei in de voorhoede van de discussie over een nieuwe rechtvaardige samenleving. We zijn ooit, lang geleden begonnen als belangenbehartiger, met een duidelijke visie op de maatschappij. Toen spraakmakend. Nu hijgend volgend.
Graag duidelijke uitspraken van de FNV over de medezeggenschap van de werkende in Nederland, opdat ze hun trots op hun werk kunnen waarmaken.
Over een betere verdeling van arbeid en kapitaal.
Over een goede balans tussen economie en natuur/klimaat.
Of liever: een mooie moderne maatschappij visie, die niet alleen benoemd wat er fout is, maar vooral hoe het moet.
Een FNV die zich vooraan in die discussie manoeuvreert. Een positie die recht doet aan die 1 miljoen leden.
Dus denkers en doeners in de vakbeweging sta op, en breng de FNV voorbij het zaakwaarnemerschap en geef het de maatschappelijke voortrekkersrol, die we nodig hebben.