Op 31 december 2020 is Cees Bos plotseling overleden. Cees was vakbondsbestuurder binnen het Haventeam van de sector vervoer.
Als Cees op kantoor was, was hij er ook. In niet mis te verstane woorden gaf hij te pas en onpas zijn mening. Scherp en vooral duidelijk.
Toen ik mijn dagen in Rotterdam begon en tijdens de lunch aanschoof in de kantine, stelde ik me voor aan de collega’s, waaronder Cees. Zijn antwoord was helder: ” Hhmmm, weer iemand op een nutteloze functie, waar we als FNV al genoeg van hebben…”
Voor de mensen die Cees gekend hebben, zal deze begroeting iets van herkenning geven. Zijn reactie zegt niets over de collegialiteit, die diep, tot in zijn tenen zat. Wel iets over hoe hij tegen de FNV aankeek. In de gesprekken die we later voerden werd helder dat de uitspraak ging over de wijze waarop je vakbondswerk uitvoert. Namelijk op de werkvloer, tussen de werkenden en niet achter je bureau.
Bij de discussies over de energietransitie werd dat maar weer duidelijk. Natuurlijk moeten we anders met energie omgaan, maar niet over de ruggen van de werkenden. Dat hebben ze eerst in het gemeentehuis van Rotterdam luid en duidelijk van de (kader)leden gehoord. Vervolgens is het werkgelenheidsfonds, het Kolenfonds, ook daadwerkelijk afgesproken en wordt het in Amsterdam nu uitgevoerd.
Cees was twee jaar geleden kandidaat voor het Dagelijks Bestuur van de FNV. Hij werd in eerste instantie als “niet geschikt” afgewezen, beet zich daarin vast en nam zo de eerste hobbel. Verkiezingen gaan over mensen, maar in dit geval was ook duidelijk dat het over de kern van vakbondswerk ging. Cees stond voor Vakbondswerk dat dicht bij de leden wordt uitgevoerd en stevig wordt neergezet. Het uiteindelijke resultaat van de verkiezing was nagenoeg fifty-fifty, iets meer stemmen voor de andere kandidaat.
Met zijn kandidatuur heeft Cees duidelijk gemaakt dat er binnen de FNV meerdere beelden van vakbondswerk zijn en dat daarmee rekening moet worden gehouden……
Veel mensen die Cees hebben gekend, weten dat er onder zijn stevige buitenkant een warme persoonlijkheid zat. Een collegiale collega, die klaar voor je stond. Als het nou ging om studenten die les van hem kregen, vakbondsbestuurders in opleiding, of gewoon mensen binnen de FNV-organisatie in Rotterdam.
Cees had meer dan genoeg ervaring in zijn leven om anderen echt te kunnen helpen.
We zullen hem missen.
Jan Stam
Hele mooie woorden Jan die stuk voor stuk Cees Bos zijn. Er zat een kop op zullen we maar zeggen. Een goede collega en vriend (vanaf 1991) is er niet meer. Maar bij FNV Havens zeggen wij dat je pas dood bent als mensen je niet meer herinneren. Dat gaat dus nog wel even duren. Wij zijn trots dat Cees onderdeel van ons Haventeam is geweest
Mooi Jan, het klopt ook, ze zeggen wel eens, ruwe bolster, blanke pit….. dat is geschreven voor Cees…. voordat hij de overstap maakte naar Havens en vervoer begon hij in de bouw, mijn sector. En ook ik heb van kaderleden nog genoeg gehoord over Cees en de grote acties in de bouw in het verleden….. allemaal verhalen die duidelijk maakten waar hij voor stond, solidariteit….