Waar de vakbond staat.

De vakbond, de FNV, is van mensen. Mensen die werken, die elkaars collega’s zijn. Mensen die naast elkaar staan, met elkaar spreken over het werk en de voorwaarden waaronder ze dat werk doen. Hier ligt de basis voor de solidariteit. Dichtbij de mensen.

Solidariteit is een gevoel van warmte, van kracht. Dat komt echt tot bloei als mensen bij elkaar in de buurt zijn, elkaar kunnen aankijken. Solidariteit is niet met een knip van de vingers te regelen, het is er bij een gezamenlijk gevoel voor onrecht, achterstelling. Een gezamenlijke emotie. Van mensen.

Bij een mooie vakbond gaat het ook om het begrip “Vak”. Veel werkenden zijn trots op hun werk. Maken zich druk om de inhoud van hun werk. Dat betekent ook zeggenschap over hun werk. Niet voor niets hebben bonden die ook spreken over de inhoud van het werk een hoge organisatiegraad.

Dat betekent dat de kern van een vakbond die opkomt voor de werkenden zich in de bedrijven moet bevinden, dichtbij die mensen, dichtbij het gevoel.
Leden werven leden.

De Collectieve Arbeidsovereenkomst binnen een bedrijf is voor de werkenden het meest tastbaar, het zijn de arbeidsvoorwaarden van de mensen zelf.
Worden het afspraken voor een aantal bedrijven, een sector, dan is dat mooi om de bijvoorbeeld de negatieve concurrentie op arbeidsvoorwaarden tussen bedrijven te voorkomen. Het vergroot echter ook de afstand tot de werkenden, dus heeft de vakbond sterke kaderleden in de bedrijven nodig. Kaderleden die in direct contact staan met de bestuurders die samen met die kaderleden de onderhandelingen doen.
De CAO is de kern van het vakbondswerk.

Vakbonden sluiten deals, in eerste instantie met werkgevers. Dat is het primaire speelveld.
Natuurlijk sluiten we ook deals met de overheid. Met de politiek. Die relaties zijn er altijd geweest. Het uitgangspunt voor de vakbond blijven daarbij de belangen van werknemers zin de bedrijven en de de trots op het werk en vooral van solidariteit.
De vakbeweging moeten ver weg blijven bij de politieke spelletjes. Het politieke speelveld is veel te veel aan verandering (opportunisme…..) onderhevig.

Hoe groter de bond, hoe sterker hij is.
Maar ook: hoe verder hij van de werkenden in de bedrijven komt te staan.
Iedereen die binnen de vakbond actief is, van laag tot hoog, lid, kaderlid, bestuurder, moet weten wat het is om een CAO te sluiten. Een strijd te winnen, een strijd te verliezen. Want die strijd voer je samen, de vreugde en de teleurstelling ervaar je ook samen.

Er moeten binnenkort veel mensen gekozen worden binnen de FNV.
Nooit vergeten waar je vandaan komt en waarvoor je het doet. De werkvloer.

Dan kun je elkaar aanspreken op de kracht.

(Overal waar hier werkenden staat, kun je ook “mensen met een uitkering” lezen)